เวลา ถ้าพูดถึงพระจันทร์ทุกคนที่ยอมรับอิทธิพลของวัฒนธรรมดั้งเดิมของเราจะนึกถึงนิทานเรื่องฉางเอ๋อบินไปดวงจันทร์ทันทีหญิงงามไปดวงจันทร์โดดเดี่ยวคนเดียว แม้ว่าจะอยู่ได้ตลอดกาลแต่ก็ต้องอาศัยอยู่ในตำหนักจันทราอันเย็นยะเยือก ก้มหน้ามองโลกไกล มีความทุกข์ยากกลับบ้านไม่ได้ แท้จริงแล้วยังมีเทพธิดาชื่อ ฉางซี ในตำนานจีนอีกด้วย ตามบันทึกของตำราขุนเขามหาสมุทร เธอถือเป็นมารดาแห่งดวงจันทร์ผู้ให้กำเนิดดวงจันทร์
โดยทั่วไปแล้ว เราทุกคนรู้ว่าดิ จุน และซีเหอเป็นสามีภรรยากันในสมัยโบราณแต่มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่าฉางซีเป็นภรรยาของดิ จุน พวกเขาให้กำเนิดดวงจันทร์ 12 ดวงด้วยกัน ฉางซียังกำหนดปฏิทิน ซึ่งเทียบเท่ากับการรักษาความสงบเรียบร้อยของจักรวาล ดังนั้นเธอจึงเป็นเทพเจ้าแห่งการสร้างสรรค์ในตำนานจีนโบราณด้วย อันที่จริง ไม่ว่าโบราณหรือสมัยใหม่ จีนและต่างประเทศผู้คนในทุกประเทศเต็มไปด้วยความสนใจและความรักอย่างมากต่อดวงจันทร์ที่สว่างไสว
ซึ่งห้อยอยู่เหนือหัวมนุษย์ชั่วนิรันดร์ มีเทพเจ้าแห่งดวงจันทร์ในตำนานและตำนานโบราณทุกตำนาน แสดงออกถึงมนุษย์ สิ่งมีชีวิตที่แหงนมองดวงจันทร์มาแต่โบราณกาลในปี ค.ศ. 1609 หลังจากที่กาลิเลโอ กาลิเลอีประดิษฐ์กล้องโทรทรรศน์ดาราศาสตร์ เขาก็มองดูดวงจันทร์ในระยะไกลทันที อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้กลม เย็น มีเกียรติและสวยงามอย่างที่มนุษย์บรรยายไว้ตั้งแต่สมัยโบราณมันมีรูพรุนเต็มไปหมดเห็นได้ชัดว่าสิ่งนี้ทำให้มนุษย์รู้สึกผิดหวังอย่างมาก
แต่กาลิเลโอ กาลิเลอีก็รู้เช่นกันว่าพระเจ้าไม่ได้จงใจสร้างดวงจันทร์ที่สมบูรณ์แบบและสวรรค์ไม่ได้เป็นเพียงสิ่งสวยงามเท่านั้น ข้อบกพร่องเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เขายังเชื่อด้วยซ้ำว่าแท้จริงแล้วดวงจันทร์เป็นดวงเดียวกับโลกและอาจมีสิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาด เช่นมนุษย์อาศัยอยู่บนดวงจันทร์และอาจมีชาวจันทรคติอาศัยอยู่ในหลุมอุกกาบาตที่มีหลุมบ่อเหล่านั้น จินตนาการอันสวยงามดังกล่าวถูกทำลายลงในที่สุดจนถึงศตวรรษที่ 20 ในทศวรรษที่ 1960
สหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตกลายเป็นมหาอำนาจ 2 แห่งของโลกที่มีรูปแบบทางสังคมและความคิดที่แตกต่างกันหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 การแข่งขัน หลังจากความพ่ายแพ้ของลัทธิฟาสซิสต์เยอรมนี สหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตได้รับเทคโนโลยีจรวดจำนวนมากจากเยอรมนีจึงได้รับการสนับสนุนทางเทคนิคขั้นพื้นฐานสำหรับการพัฒนาอุตสาหกรรมอวกาศ ดังนั้น สหรัฐอเมริกาจึงเริ่มโครงการส่งยานอะพอลโลขึ้นสู่ดวงจันทร์ในเดือนพฤษภาคม 1961
และคาดว่าจะลงจอดบนดวงจันทร์ได้สำเร็จภายในทศวรรษที่ 1962 ซึ่งเป็นการตระหนักถึงความฝันของมนุษย์ตั้งแต่สมัยโบราณ เวลา 13.32 น.ของวันที่ 16 กรกฎาคม 1969 อะพอลโล 11 ซึ่งเป็นความหวังของมวลมนุษยชาติได้รับการปล่อยตัวจากสหรัฐอเมริกานักบินอวกาศ 3 คนที่นำโดยนีล ออลเดน อาร์มสตรองกลายเป็นนักบินอวกาศชุดแรกที่มาถึง มนุษย์ที่ไปดวงจันทร์ในหมู่พวกเขา นีล ออลเดน อาร์มสตรองและนักบินโมดูลดวงจันทร์อีกคนหนึ่ง บัซ อัลดรินเหยียบดวงจันทร์อย่างต่อเนื่อง
ซึ่งมีชื่อเสียงไปทั่วโลกการลงจอดบนดวงจันทร์ครั้งนี้แตกต่างจากยานสำรวจครั้งก่อนๆ ในที่สุดมนุษย์ก็ก้าวขึ้นไปบนอวกาศอันห่างไกลและสังเกตสภาพแวดล้อมบนดวงจันทร์ที่รกร้างด้วยตาของพวกเขาเอง มีคนอย่างน้อย 600 ล้านคนเห็นความสำเร็จนี้จากการถ่ายทอดสดทางทีวี นักบินอวกาศของอะพอลโล 11 เดินบนพื้นผิวดวงจันทร์เป็นเวลารวม 2 ชั่วโมง 31 นาที 40 วินาทีและอยู่ได้นานถึง 21 ชั่วโมง 36 นาที 20 วินาที รวมเวลาเข้านอนและพักผ่อนในโมดูลดวงจันทร์
ด้วยการพัฒนาและความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องของอุตสาหกรรมอวกาศของมนุษย์ มนุษย์ในอนาคตจะต้องลงจอดบนดวงจันทร์อีกครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ รับทรัพยากรจากดวงจันทร์ สร้างฐานบนดวงจันทร์เป็นต้น และเมื่อถึงเวลานั้นมนุษย์อาจสร้างที่อยู่อาศัยอื่นบนดวงจันทร์ เพื่อรองรับประชากรเดินทางไปดวงจันทร์เพื่อทำงานแรงงานและอื่นๆ สำหรับพวกเราที่ชอบดูไซอิ๋วมาตั้งแต่เด็ก สวรรค์ที่เทพเจ้าและพระพุทธเจ้าอาศัยอยู่ในละครทีวีนั้นลึกลับและชวนฝัน
และมีฉากที่สอดคล้องกันตั้งแต่ต้นจนจบ เป็นวันหนึ่งบนท้องฟ้า 1 ปีบนแผ่นดินโลก นั่นคือผ่านไปเพียงวันเดียวในสวรรค์ แต่ 1 ปีผ่านไปแล้วบนโลก ความจริงแล้ว ประเด็นนี้มักจะปรากฏในนวนิยายและละครโทรทัศน์ที่มีแนวแฟนตาซี เพื่อแสดงความแตกต่างระหว่างสวรรค์กับโลกมนุษย์ และเพื่อแสดงถึงความมหัศจรรย์ของสถานที่ ซึ่งเทพเจ้าอาศัยอยู่ เพื่อตอบสนองต่อแนวคิดแฟนตาซีนี้ บางคนนึกถึงดวงจันทร์และตั้งคำถามของตนเองว่า
ถ้านักบินอวกาศอาศัยอยู่บนดวงจันทร์ 1 วัน เราจะรู้สึกว่าอยู่บนโลกได้นานเท่าไรตามที่กล่าวไว้ข้างต้น 1 วันบนท้องฟ้า 1 ปีบนพื้นดิน จากนั้นนักบินอวกาศจะอยู่บนดวงจันทร์ 1 วันและเราบนโลกมีชีวิตอยู่เป็นเวลา 1 ปี แต่ไม่เป็นเช่นนั้น การกำหนดเวลาของมนุษย์เรา หรือกฎของวัน แท้จริงแล้วขึ้นอยู่กับการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์บนพื้น ซึ่งโดยปกติจะเป็นเวลา 12 นาฬิกากลางดึก อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์ที่ถูกต้องที่สุดซึ่งส่งผลต่อ 1 วันยังคงต้องอิงตามการหมุนของโลก
กล่าวคือโลกหมุนรอบแกนหมุนรอบตัวเองและเวลาของ 1 รอบคือ 1 วันซึ่งก็คือ 23 ชั่วโมง 56 นาที 4 วินาทีในเวลาเดียวกันเนื่องจากตำแหน่งที่แตกต่างกันของแต่ละโซนเวลาจึงมีเวลาที่แตกต่างกันเช่นกัน โดยทั่วไปทุกๆ 15 องศาของลองจิจูดจะถูกแบ่งออกเป็นโซนเวลาเดียวกัน ซึ่งก็คือหนึ่งชั่วโมงพอดีมี 24 โซนเวลาบนโลกโดยนับจากสหราชอาณาจักร จากนั้นโซนเวลาจะเป็นโซนเวลาศูนย์และเวลาจะลดลงอย่างต่อเนื่องจากตะวันออกไปตะวันตก 1 ชั่วโมง
นานาสาระ: ปั่นจักรยาน อธิบายและให้ความรู้อุบัติเหตุที่เกี่ยวข้องกับการปั่นจักรยาน
